اقدامات احتیاطی در طول ساخت FTTH
با توجه به چشم انداز کاربرد گسترده شبکه نوری در آینده، توانسته است اطمینان حاصل کند که FTTH به روند اصلی توسعه آینده تبدیل خواهد شد. در این مورد، تمرکز بر ساخت شبکه نوری FTTH به ویژه برای ساخت و ساز در مرحله ورود فیبر نوری، به منظور دستیابی به هدف کلی بهبود کیفیت کار و کل شبکه انتقال داده.
به طور خلاصه، دو نکته اصلی در فرآیند ساخت فیبر FTTH برای خانواده وجود دارد.
انتخاب کابل را رها کنید
در حال حاضر برای انتخاب فیبر نوری داخلی FTTH از کابل فیبر نوری پروانه ای شکل استفاده می شود که به سادگی کابل نوری پروانه ای نامیده می شود. این نوع کابل فیبر نوری را می توان به کابل داخلی و کابل خود نگهدار تقسیم کرد. آنها اساساً از نظر ساختار یکسان هستند و مجهز به اعضای تقویت کننده و ژاکت در دو طرف فیبر هستند. تفاوت این است که خود کابل نوری خود نگهدار نیز در کنار سیم آویزان متصل می شود که می تواند به طور موثر خواص مکانیکی خود کابل را بهبود بخشد.
در انتخاب کابل‌های نوری پروانه‌ای، باید توجه داشت که کابل‌های نوری سیم‌کشی داخلی را می‌توان با توجه به اعضای مختلف تقویت‌کننده به دو نوع اعضای تقویت‌کننده فلزی و اعضای تقویت‌کننده غیرفلزی تقسیم کرد. در مقابل، اعضای تقویت کننده غیر فلزی کابل های نوری پروانه ای هستند. استحکام مکانیکی قابل تحمل نسبتاً کم است، بنابراین برای اینکه به هسته فیبر نوری آسیبی وارد نشود، به طور کلی از کابل های فیبر نوری پروانه ای تقویت شده با فلز استفاده می شود و کابل فیبر نوری پروانه ای جزء تقویت کننده غیرفلزی فقط در مواردی که نیاز زیادی به حفاظت در برابر صاعقه وجود دارد.
نصب کابل دراپ
امنیت کابل فیبر نوری مسکونی باید دو جنبه را در نظر بگیرد. یکی محافظت از خود کابل نوری در فرآیند ورود به خانه و دیگری روش درمان کابل نوری در فرآیند تخمگذار.
برای اولی، تمرکز کار بر روی تنظیم لوله‌های PVC است، زیرا هر شفت ورودی کابل در محیط خانه وجود ندارد، اما برای محیط ورودی بدون شفت، لوله‌کشی PVC مورد نیاز است. برای این وضعیت، ابتدا باید توجه داشت که مشخصات لوله PVC می تواند الزامات تخمگذار کابل را برآورده کند و صافی دهانه لوله PVC باید بررسی شود تا از آسیب دیدن کابل یا لبه های تیز جلوگیری شود. لوله پی وی سی نباید هیچ گونه ترک یا فرورفتگی داشته باشد و به طور موثر می تواند مسئولیت محافظت از کابل داخلی خود را بر عهده بگیرد.
برای دومی باید به نیروهای مکانیکی که کابل نوری باید تحمل کند توجه شود. تمرکز شامل نیروی کششی و نیروی خرد کردن است. انواع کابل ها ظرفیت های باربری متفاوتی را نشان می دهند. به طور کلی، کابل های نوری پروانه ای سیم کشی داخلی داخلی با تقویت کننده غیرفلزی می توانند نیروی کششی 40 نیوتن و نیروی تراکم 500 نیوتن / 100 میلی متر را تحمل کنند. کابل فیبر نوری پروانه ای ساخت و ساز تقویت شده برای داخل ساختمان می تواند نیروی کششی 100 نیوتن و نیروی خرد کردن 1000 نیوتن / 100 میلی متر را تحمل کند. کابل فیبر پروانه ای خود نگهدارنده می تواند نیروی کششی 300 نیوتن و نیروی خرد کننده 1000 نیوتن / 100 میلی متر را تحمل کند. در فرآیند کار واقعی، کابل نوری باید با توجه به محیط های کاری مختلف انتخاب شود.
در انتخاب کابل‌های نوری پروانه‌ای، باید توجه داشت که کابل‌های نوری سیم‌کشی داخلی را می‌توان با توجه به اعضای مختلف تقویت‌کننده به دو نوع اعضای تقویت‌کننده فلزی و اعضای تقویت‌کننده غیرفلزی تقسیم کرد. در مقابل، اعضای تقویت کننده غیر فلزی کابل های نوری پروانه ای هستند. استحکام مکانیکی قابل تحمل نسبتاً کم است، بنابراین برای اینکه به هسته فیبر نوری آسیبی وارد نشود، به طور کلی از کابل های فیبر نوری پروانه ای تقویت شده با فلز استفاده می شود و کابل فیبر نوری پروانه ای جزء تقویت کننده غیرفلزی فقط در مواردی که نیاز زیادی به حفاظت در برابر صاعقه وجود دارد.
