Fjórir þættir sem hafa áhrif á ljósleiðarasendingarfjarlægð

Í ljósleiðarasamskiptakerfinu er grunnstillingin: sjónsenditæki-trefja-sjónvarpstæki, þannig að meginhlutinn sem hefur áhrif á flutningsfjarlægð er sjónsenditækið og ljósleiðarinn. Það eru fjórir þættir sem ákvarða flutningsfjarlægð ljósleiðara, nefnilega ljósafl, dreifingu, tap og móttakaranæmi. Ljósleiðari er ekki aðeins hægt að nota til að senda hliðræn merki og stafræn merki, heldur einnig til að mæta þörfum myndbandssendingar.

Optískt afl
Því meira sem krafturinn er tengdur í trefjarnar, því lengri er flutningsfjarlægðin.

Dreifing
Hvað varðar litdreifingu, því stærri sem litadreifingin er, því alvarlegri verður bylgjulögunarbjögunin. Eftir því sem flutningsfjarlægðin verður lengri verður bylgjulögunarröskunin alvarlegri. Í stafrænu samskiptakerfi mun bylgjulögunarröskun valda truflunum á milli tákna, draga úr næmi ljósmóttöku og hafa áhrif á gengisfjarlægð kerfisins.

Tap
Þar með talið tap á ljósleiðaratengi og skeytingatap, aðallega tap á kílómetra. Því minna sem tapið er á hvern kílómetra, því minna tapið og því lengri er sendingarvegalengdin.

Næmi viðtaka
Því hærra sem næmið er, því minna er móttekið ljósafl og því lengri fjarlægðin.