Wnętrze kabla to drut miedziany; wnętrze kabla optycznego wykonane jest z włókna szklanego. Kabel to zwykle kabel podobny do liny utworzony przez skręcenie kilku lub kilku grup drutów (w każdej grupie co najmniej dwa). Kabel optyczny to linia komunikacyjna, która składa się z określonej liczby włókien optycznych i jest pokryta osłoną, a niektóre są również pokryte powłoką zewnętrzną w celu realizacji transmisji sygnału optycznego.
Kiedy telefon przekształca sygnał akustyczny na sygnał elektryczny, a następnie przesyła go do przełącznika za pośrednictwem linii, przełącznik przesyła sygnał elektryczny bezpośrednio do innego telefonu za pośrednictwem linii w celu odebrania. Linią transmisyjną podczas tej rozmowy jest kabel.
Kiedy telefon przekształca sygnał akustyczny na sygnał elektryczny i przesyła go do przełącznika za pośrednictwem linii, przełącznik przesyła sygnał elektryczny do urządzenia do konwersji fotoelektrycznej (przekształca sygnał elektryczny na sygnał optyczny) i przesyła go do innego urządzenia do konwersji fotoelektrycznej poprzez linię (konwertuje sygnał optyczny). Sygnał jest przetwarzany na sygnał elektryczny), a następnie do urządzenia przełączającego, na inny telefon w celu odebrania. Linią pomiędzy dwoma urządzeniami do konwersji fotoelektrycznej jest kabel optyczny.
Kabel składa się głównie z drutu miedzianego. Średnice drutu rdzeniowego dzielą się na 0,32 mm, 0,4 mm i 0,5 mm. Im większa średnica, tym silniejsze możliwości komunikacji; i według liczby żył jest: 5 par, 10 par, 20 par, 50 par, 100 par, 200. Tak, czekaj. Kable optyczne dzieli się tylko przez liczbę żył, liczbę żył: 4, 6, 8, 12 par i tak dalej.
Kabel: ma duży rozmiar, wagę i słabe możliwości komunikacyjne, dlatego można go używać tylko do komunikacji krótkiego zasięgu. Kabel optyczny: ma zalety małego rozmiaru, wagi, niskiego kosztu, dużej pojemności komunikacyjnej i silnych możliwości komunikacyjnych. Z wielu powodów jest on obecnie używany tylko do transmisji komunikacyjnej na duże odległości i punkt-punkt (tj. dwie centrale).
W rzeczywistości różnica między kablami a kablami optycznymi objawia się głównie w trzech aspektach.
Po pierwsze: istnieje różnica w materiale. W kablach jako przewodniki wykorzystywane są materiały metalowe (głównie miedź i aluminium); w kablach optycznych jako przewodniki wykorzystywane są włókna szklane.
Po drugie: istnieje różnica w sygnale transmisji. Kabel przesyła sygnały elektryczne. Kable optyczne przesyłają sygnały optyczne.
Po trzecie: istnieją różnice w zakresie zastosowania. Kable są obecnie używane głównie do przesyłania energii i przesyłania informacji o niskiej jakości (takich jak telefon). Kable optyczne są najczęściej używane do transmisji danych.
W zastosowaniach praktycznych wiadomo, że kable optyczne mają większą zdolność transmisji niż kable miedziane. Sekcja przekaźnika ma dużą odległość, mały rozmiar, niewielką wagę i brak zakłóceń elektromagnetycznych. Obecnie opracowała dalekobieżne linie miejskie, przekaźniki wewnątrzmiejskie, morskie i trans-. Podstawa oceanicznej komunikacji podwodnej, a także przewodowe linie przesyłowe dla sieci lokalnych, sieci prywatnych itp. zaczęły się rozwijać w terenie sieci dystrybucyjnych pętli abonenckiej na terenie miasta, zapewniających linie transmisyjne dla cyfrowych sieci światłowodowych i szerokopasmowych zintegrowanych usług.