สายเคเบิลไฟเบอร์ ADSS ทำงานในสถานะเหนือศีรษะที่รองรับสองจุดโดยมีช่วงกว้าง (ปกติหลายร้อยเมตร หรือมากกว่า 1 กิโลเมตร) ซึ่งแตกต่างจากแนวคิดดั้งเดิมของ "เหนือศีรษะ" โดยสิ้นเชิง (ค่าใช้จ่ายของเสาและมาตรฐานโทรคมนาคม) โปรแกรมขอเกี่ยวลวดแขวน เฉลี่ย 0.4 เมตร มี 1 เดือย) ดังนั้นพารามิเตอร์หลักของสายไฟเบอร์ ADSS จึงสอดคล้องกับข้อบังคับของสายไฟฟ้าเหนือศีรษะ
1. อนุญาตให้ใช้แรงดึง (MAT/MOTS)
มันหมายถึงแรงดึงของสายเคเบิลออปติกเมื่อมีการคำนวณโหลดทั้งหมดตามทฤษฎีภายใต้สภาพอากาศที่ออกแบบ ภายใต้ความตึงเครียดนี้ ความเค้นของเส้นใยควรอยู่ที่ ≤0.05% (การบิดของชั้น) และ ≤0.1% (ท่อกลาง) โดยไม่มีการลดทอนเพิ่มเติม ในแง่ของคนธรรมดา ความยาวส่วนเกินของใยแก้วนำแสงจะถูก "กิน" ที่ค่าควบคุมนี้ ตามพารามิเตอร์นี้ สภาพอุตุนิยมวิทยาและความหย่อนคล้อยที่ได้รับการควบคุม สามารถคำนวณช่วงที่อนุญาตของสายเคเบิลออปติกภายใต้เงื่อนไขนี้ได้ ดังนั้น MAT จึงเป็นพื้นฐานที่สำคัญสำหรับการคำนวณความหย่อนคล้อย-ช่วง และยังเป็นหลักฐานที่สำคัญในการระบุลักษณะเฉพาะของความเค้น-ความเครียดของสายเคเบิลใยแก้วนำแสง ADSS.
2. พิกัดแรงดึง (UTS/RTS)
เรียกอีกอย่างว่าความต้านทานแรงดึงสูงสุดหรือแรงแตกหัก ซึ่งหมายถึงค่าที่คำนวณได้ของผลรวมของความแข็งแรงของส่วนตลับลูกปืน (โดยส่วนใหญ่จะนับเส้นใยที่ปั่นอยู่) แรงแตกหักจริงควรอยู่ที่ ≥ 95% ของค่าที่คำนวณได้ (การแตกหักของส่วนประกอบใดๆ ในสายเคเบิลถือเป็นการแตกหักของสายเคเบิล) พารามิเตอร์นี้ไม่สามารถจ่ายได้ และค่าควบคุมหลายค่าเกี่ยวข้องกัน (เช่น ความแข็งแรงของเสา ข้อต่อรับแรงดึง มาตรการป้องกันการกระแทก ฯลฯ) สำหรับอุตสาหกรรมเคเบิลแบบออปติก หากอัตราส่วนของ RTS/MAT (เทียบเท่ากับปัจจัยด้านความปลอดภัย K ของเส้นเหนือศีรษะ) ไม่เหมาะสม แม้ว่าจะใช้ไฟเบอร์จำนวนมาก และช่วงความเครียดของไฟเบอร์ออปติกที่มีอยู่จะแคบมากก็ตาม อัตราส่วนประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ/ทางเทคนิคต่ำมาก ดังนั้นผู้เขียนจึงแนะนำให้คนในอุตสาหกรรมให้ความสนใจกับพารามิเตอร์นี้ โดยทั่วไป MAT จะเทียบเท่ากับ 40% RTS โดยประมาณ
3. ความเครียดเฉลี่ยประจำปี (EDS)
บางครั้งเรียกว่าความเครียดรายวันโดยเฉลี่ย ซึ่งหมายถึงแรงดึงบนสายเคเบิลเมื่อโหลดถูกคำนวณตามทฤษฎีภายใต้สภาวะที่ไม่มีลม ไม่มีน้ำแข็ง และอุณหภูมิเฉลี่ยรายปี ซึ่งถือได้ว่าเป็นแรงดึง (ความเค้น) เฉลี่ยของสายเคเบิล ADSS ในระหว่างการดำเนินงานระยะยาว โดยทั่วไป EDS จะเป็น (16~25)%RTS ภายใต้ความตึงเครียดนี้ เส้นใยไม่ควรมีความตึงและไม่มีการลดทอนเพิ่มเติม ซึ่งก็คือมีความเสถียรมาก EDS ยังเป็นพารามิเตอร์การเสื่อมสภาพของความเมื่อยล้าของสายเคเบิลออปติคัล และการออกแบบป้องกันการสั่นสะเทือนของสายเคเบิลออปติคอลจะพิจารณาจากพารามิเตอร์นี้
4. ความตึงเครียดในการทำงานขั้นสูงสุด (UES)
เรียกอีกอย่างว่าแรงดึงในการใช้งานแบบพิเศษ ซึ่งหมายถึงแรงดึงบนสายเคเบิลเมื่ออาจเกินภาระการออกแบบในช่วงอายุการใช้งานของสายเคเบิล หมายความว่าสายเคเบิลออปติกได้รับอนุญาตให้โอเวอร์โหลดได้ในช่วงเวลาสั้นๆ และไฟเบอร์ออปติกสามารถทนต่อความเครียดภายในช่วงที่อนุญาตที่จำกัด โดยปกติ UES ควรอยู่ที่ > 60% RTS ภายใต้ความตึงเครียดนี้ ความเครียดของใยแก้วนำแสงคือ <0.5% (ท่อกลาง) และ <0.35% (ชั้นบิดเบี้ยว) และใยแก้วนำแสงจะมีการลดทอนเพิ่มเติม แต่หลังจากคลายความตึงแล้ว ใยแก้วนำแสงควรกลับมาเป็นปกติ พารามิเตอร์นี้ช่วยให้มั่นใจได้ถึงการทำงานที่เชื่อถือได้ของสายเคเบิล ADSS ตลอดอายุการใช้งาน